วันพฤหัสบดีที่ 19 มกราคม พ.ศ. 2560

Yokai Part 1 - Invitation

    ไม่ต้องพูดพร่ำทำเพลง มาต่อกันเลยครับกับ Yokai Story


    หลังจากที่เราช่วยเมืองแห่งคนแคระจากการรุกรานของ Vath แล้ว ก็ทำให้เราเริ่มเป็นที่รู้จักมากขึ้นจากวีรกรรมมากมายที่เราได้ทำลงไป
    วันหนึ่ง เราก็ได้รับจดหมายฉบับหนึ่งจาก Princess Miko เจ้าหญิงแห่งเมือง Akiba บนเกาะ Yokai อันห่างไกล


    คำเชิญสู่ Dragon Koi Tournament
    
ฮีโร่จากดินแดนห่างไกล
    อ้าแขนรับเกาะ Yokai
และเรียนรู้ซึ่งตำนาน

    เก็บเกี่ยวรางวัล
จากการต่อสู้ โปรดมา
ทดสอบฝีมือของท่าน

- เจ้าหญิง Miko -

    เมื่อเราได้รับคำเชิญเข้าสู่การแข่งขัน Dragon Koi เราจึงจะไปยังเกาะ Yokai แต่เราต้องหากะลาสีเรือที่จะพาเราไปที่นั่น
    เรามาที่ท่าเรือ(/join yokaiboat) และพบกับ Cap'n Herlock กัปตันเรือ

Cap'n Herlock

    เธอบอกว่าไม่มีใครไปที่นั่นมาป็นพันๆปีแล้ว และถ้าเราจะไปที่นั่น เราต้องช่วยเธอจัดการพวกนินจาเต่า? ที่มายึดเรือของเธอซะก่อน
    ขณะที่เราจัดการกับพวกมอนสเตอร์อยู่นั้นเอง ก็มีใครบางคนสวมหน้ากากโอนิแอบมองเราอยู่



    Kitsune : นี่แสดงว่าฮีโร่ไม่ได้ระวังคำเตือนของข้าเลย
    ลูกกระจ๊อก1 : นายท่าน! Drakath เตือนเราเรื่องฮีโร่มาแล้ว พวกเราแพ้แน่ๆ
    Kitsune : ไม่ต้องกังวลไป เจ้านั่นมันก็เป็นแต่ใช้กำลังเท่านั้น
    Kitsune : แต่ถึงยังไง คมดาบก็ไม่อาจตัดสายน้ำได้หรอก
    Kitsune : ฮีโร่ไม่มีวันเรียนรู้ที่จะรับมือภาพลวง เล่ห์กล และคำโกหก
    Kitsune : กว่ามันจะได้รู้ความจริง ก็สายไปแล้ว มนุษย์จะเป็นเพียงเรื่องเล่า
    ลูกกระจ๊อก1 : ฮี่ๆๆๆๆ
    ลูกกระจ๊อก2 : มนุษย์จะไม่มีวันเพิกเฉยพวกเราอีกต่อไป!!
    Kitsune : มาเถิด Yokai พี่น้องข้า เราต้องเตรียมตัว (Yokai (妖怪) เป็นภาษาญี่ปุ่น แปลว่าวิญญาณ ผี หรือปิศาจครับ)


    หลังจากช่วยยึดเรือคืนได้ Cap'n Herlock ก็พาเรามายังเมือง Akiba (/join akiba)
    หลังจากมาถึง เราก็พุ่งตรงไปยังสถานที่จัด Dragon Koi Tournament (/join dragonkoi)
    เมื่อเรามาถึง เราก็เข้าไปคุยกับซามูไรที่คุ้มกันที่นี่


    เรา : ไงพวก ข้าได้รับเชิญเข้าแข่ง Dragon Koi
    ยาม : ไม่ เจ้าไม่
    เรา : เอ่อ.. ข้าได้สิ
    ยาม : ไม่ เจ้าไม่
    เรา : นี่ไงเล่า คำเชิญ

    แล้วเราก็ยื่นจดหมายให้ดู
 
    ยาม : ไม่ นั่นไม่ใช่
    เรา : ช้าได้รับเชิญ
    ยาม : ไม่ เจ้าไม่
    เรา : เอ่อ...จะให้ข้าเข้าไปได้มั้ย
    ยาม : ไม่ (พูดเป็นอยู่แค่เนี๊ยะ??)
    เรา : ก็ทำไมเล่าาา
    ยาม : ฟังนะ ข้ารู้ว่าจดหมายนั่นมันของปลอม เพราะมีแค่คนบนเกาะ Yokai เท่านั้นที่จะได้รับเชิญ และเห็นได้ชัดว่าเจ้าไม่ใช่
    เรา : แต่ข้าได้รับคำเชิญจริงๆนะ
    ยาม : ไม่ เจ้าไม่
 
    แต่ก่อนที่เราจะประสาทแดรกไปกับยามนี่ เจ้าหญิง Miko ก็เข้ามา

Ai no Miko
    Miko : พอแล้ว ไดสึเกะ
    Miko : ข้าเป็นคนส่งคำเชิญเอง
    ยาม : เจ้าหญิง!! แต่การแข่งจะเริ่มแล้ว ท่านควรจะ...
    Miko : ข้าต้องการคุยกับฮีโร่...ลำพัง
    
    แล้วยามก็ออกไป


    เรา : เป็นเกียรติที่ได้พบเจ้าหญิง ข้าคือ...
    Miko : ต้องขออภัย แต่เราไม่มีเวลาแล้ว ข้าดีใจที่ท่านเข้าใจข้อความลับของข้า
    เรา : ข้อความลับ??
    Miko : นี่ไงล่ะ

    ในจดหมายเชิญ หากนำคำหน้าสุดของแต่ละบรรทัดมาเรียงต่อกัน จะได้ไปคำว่า "ช่วยด้วย"(แต่ฮีโร่ผู้เฉลียวฉลาดของเราไม่ได้รู้เล้ยย)


    Miko : ข้าเชิญท่านมาเพราะข้าได้ยินเรื่องของท่าน และข้าไม่อาจไว้ใจใครบนเกาะนี้ได้
    Miko : ถ้าท่านชนะการแข่งขัน ท่านจะได้รับเชิญเข้าไปในพระราชวังเพื่อพบพ่อข้า และเราจะมีเวลามากขึ้น
    Miko : จำไว้ ต้องชนะเท่านั้น ข้ารู้ว่าข้าไว้ใจท่านได้ เร็วเข้า การแข่งจะเริ่มแล้ว

    แล้วเราก็เข้าสู่ Dragon Koi Tournament

    เมื่อเราเข้ามา ก็พบผู้เข้าแข่งขันหน้าคุ้นๆเพียบ(จากซ้ายมาขวา Absolute zero และ Sporkion ล้อเลียน Mortal Kombat, NOTruto ล้อเลียน Naruto, Neko Yasha ล้อเลียน Inuyasha, Bash ketchup ล้อเลียน Ash Ketchup หรือซาโตชิจาก Pokemon , ขวาสุด Ryoku ล้อเลียนโกคูจาก Dragonball)


    จากนั้น เราก็เข้าต่อสู้ฝ่าฝันจนถึงรอบชิง เจอกับ Ryoku



    Boss : Ryoku
    Hp : 3476
    Attack : Fire Jitsu 74-87
                  Speed Jitsu 74-87

    ในการต่อสู้ เราต้อนเขาจนมุม จนเขาตั้งใจจะใช้ท่าไม้ตายสุดยอด(ถ้าใครติดตามเนื้อเรื่องเกมนี้มาบ้าง คงจะรู้ว่าส้วนใหญ่เกมนี้จะเน้นฮา และนี่เป็นหนึ่งใน Cutscene ที่บ้าบอที่สุดในเกมแล้วครับ  555+)

    Ryoku : เตรียมตัวรับท่าไม้ตายของข้าให้ดี Soul Nuke
    
    Ryoku ชาร์จพลัง

    

    Ryoku : ย้ากกกกกกกกกกกกกก
    Ryoku : ย้ากกกกกกกกกกกกกก
    Ryoku : ย้ากกกกกกกกกกกกกก
    Ryoku : ย้ากกกกกก..แฮ่กๆ..ย้ากกกกกกกก
    Ryoku : มันต้องใช้เวลาสักหน่อยน่ะ
    เรา : ไม่มีปัญหา เชิญตามสบาย
    Ryoku : ย้ากกกกกกกกกกกกกก
    เรา : จะว่าอะไรมั้ยถ้าข้าไปหาอะไรมาดื่มสักหน่อย
    Ryoku : เชิญเลย

    15 นาทีต่อมา เราไปซื้อน้ำมาดูด


    

    เรา : ยังอีกเรอะ??
    Ryoku : ข้าต้องรวบรวมพลังภายใน
    เรา : อีกนานแค่ไหนล่ะ
    เรา : อีก2-3วันจะกลับมาหาละกัน

    หนึ่งสัปดาหฺผ่านไป..............




    เรา : นี่ยังชาร์จอยู่อีกเรอะ !?
    Ryoku : โทษที มันนานกว่าที่คิดอ่ะ
    เรา : จะว่าอะไรมั้ยถ้าข้าจะไปคุยกับเจ้าหญิง Miko หน่อย
    Ryoku : เอาเลย ถ้าชาร์จเสร็จแล้วจะเรียกนะ

    แล้วเราก็ออกมา (น่าจะออกมาตั้งนานแล้วโว้ยยย) พบกับเจ้าหญิง และมีดาบเล่มนึงวางอยู่


    เรา : นี่คือ Hanzamune Dragon Koi Blade ในตำนานงั้นเหรอ 
    Miko : ใช่ นี่คือรางวัลที่มีค่าที่สุดของเกาะ Yokai
    Miko : มันถูกตีขึ้นราว 1000 ปีที่แล้วโดย Hanzamune ช่างในตำนาน มันเกี่ยวข้องกับตำนานแห่ง Dragon Koi

    แล้วเจ้าหญิง Miko ก็เล่าตำนานของ Dragon Koi ให้เราฟัง (Koi (鯉) เป็นภาษาญี่ปุ่น แปลว่าปลาคาร์พครับ ) เธอเล่าว่า ตำนานกล่าวว่า หากมีปราคาร์พตัวใด ที่สามารถว่ายทวนกระแสน้ำตกขึ้นไปจนถึงยอดได้ มันจะกลายไปเป็นมังกร





    อุ๊บส์ โทษครับ ลงภาพผิด อิอิ




    เธอบอกว่า ดาบ Hanzamune Dragon Koi Blade ได้แสดงได้ถึงความสามารถที่จะทำในสิ่งที่ทำไม่ได้ และผู้ชนะจะได้ครองดาบไป 1 ปี จนกว่าจะจัดการแข่งขันครั้งใหม่

    เรา : ว้าว เป็นเรื่องที่เยี่ยมไปเลย

    ทันใดนั้น ก็มีเสียงดังมาจากด้านบน

    Kitsune : ข้าก็ว่างั้น


    Miko : Kitsune!! ทำไมเจ้ามาอยู่ที่นี่ องครักษ์...
    Kitsune : ไม่ต้องสนใจข้าหรอก เจ้าหญิง ข้าแค่มาเอารางวัลเท่านั้น

    Kitsune ได้ลงมาคว้าดาบอย่างรวดเร็ว แม้เราจะเข้าขัดขวาง แต่ก็ไม่อาจตามความเร็วของ Kitsune ได้



    Kitsune : ช้าไป ฮีโร่ เจ้าควรดีใจที่ข้าไม่ได้เข้าร่วมแข่งขันนะ เจ้ายังห่างชั้นกับข้าอีกเยอะ
    Kitsune : พวกเจ้าไม่รู้ถึงพลังของดาบนี่หรอก เจ้าได้มันไปก็ไร้ประโยชน์
    Miko : ดาบนี่ไม่คู่ควรกับคนโกงเช่นเจ้า บิดาข้าจะไม่หยุดจนกว่าจะได้มันคืนมา
    Kitsune : ฮ่าๆๆๆ ข้าว่าบิดาเจ้าคงไม่สนใจหรอก เหล่า Yokai ต่างหากคือเจ้าของเกาะนี้ มนุษย์อย่างพวกเจ้าจงจำเอาไว้
    Kitsune : แล้วเจอกัน 

    แล้ว Kitsune ก็จากไป

  ....ดาบในตำนานได้ตกไปอยู่ในมือ Kitsune แล้ว....

To be continue....

    ปล. ไอ้หมอนี่ยังชาร์จอยู่เลย


วันอังคารที่ 17 มกราคม พ.ศ. 2560

Dwarfhold Part 3[End] - Dragon's Revenge

    ...ศึกสุดท้ายระหว่างฮีโร่กับ Vath the Corrupted Dragonlord...
    หลังจากที่เราได้ช่วยเหลือคนแคระหนีออกมาจาก Dwarfhold แล้ว เรากับคนแคระบางส่วนก็กลับไปยัง Dwarfhold เพื่อทวงคืนบ้านของพวกเขากลับมา
    เมื่อมาถึง เราก็พบว่า Vath ได้ Chaos Gemeralds เพียงพอที่ต้องการแล้ว และเขาได้นำ Chaos Gemeralds ไปยังที่มั่นของเขาเพื่อปลุก Chaos Beast 
    เราได้ตามไปยังที่มั่นของเขา (/join vath) และพบว่า Vath ขึ้นไปยังส่วนบนสุดของที่นี่และกำลังปลุก Chaos Beast ให้ตื่นขึ้น เราจึงตามขึ้นไป(มีลิฟท์ใช้ด้วยแฮะ)


    เราขึ้นมาถึงโดยที่ Vath ที่กำลังใจจดใจจ่อกับการปลุก Chaos Beast ออกมาจากไข่หินใบมหึมาไม่ได้สังเกตุเห็นเรา 


    Vath : ทุกอย่างเป็นไปตามแผน เมื่อข้าใช้ Chaos Gemeralds Roc Chaos Beast ของข้าก็จะตื่นขึ้น
    Vath : ไม่มีใครหยุดข้าได้ ทุกคนจะได้รับรู้ถึงความแข็งแกร่งของข้า

    แล้ว Vath ก็อัญเชิญ Roc ออกมา Chaos Beast ลำดับที่ 3 ได้ตื่นขึ้นแล้ว!!




    จากนั้น Roc ก็บินทะยานออกไป

    เรา : แย่ล่ะสิ ต้องหาทางหยุดเจ้านั่นให้ได้
    เรา : ได้เวลาแสดงบทฮีโร่แล้ว!!!

    พูดจบเราก็..แอบขโมย Chaos Dragon Amulet ซึ่งเป็นสิ่งที่ Vath ใช้ควบคุม Stalagbite มังกรของเขา (ฮีโร่หรือโจรฟะ)



    จากนั้น เราก็วิ่งและกระโดดจากริมผาลงมาบนหลังของ Stalagbite แล้วใช้ Chaos Dragon Amulet ควบคุม Stalagbite ให้บินตาม Roc ไป



    จากนั้น เราก็ควบคุม Stalagbite ให้เข้าต่อสู้กับ Roc (ตรงนี้ในเกมจะเป็น mini-game ครับ) จน Roc อ่อนแรงลงและบินลงมายังพื้นดิน

  
    แต่ก่อนที่เราจะได้จัดการกับ Roc นั่งเอง Vath ก็มาถึง

    Vath : คิดว่าข้าควบคุมมังกรนั่นด้วย Dragon Amulet เพียงอย่างเดียวงั้นเหรอ
    Vath : ถ้าไม่มี Legendary Sword of Dragon Control ที่ข้าได้จาก Drakath ล่ะก็ การควบคุม Stalagbite น่ะเป็นไปไม่ได้หรอก
    Vath : กลับมา สัตว์เลี้ยงของข้า

    แล้ว Vath ก็ใช้พลังของ Legendary Sword of Dragon Control เพื่อชิงเอาการควบคุม Stalagbite กลับไป


    มังกรได้สะบัดเราจนตกลงไป Chaos Dragon Amulet หลุดไปจากมือเรา แล้ว Vath ก็เอามันคืนไป



    เราจึงต้องสู้กับ Roc ด้วยตัวเอง (/join roc)


    Boss : Rock Roc
    Hp : 20249
    Attack : Bite 127-138
                 Claw 117-138

    ขณะเดียวกัน ณ สถานที่ลึกลับ
    อักขระรูนลำดับที่ 3 บนประตูมิติของ Drakath ก็เรืองแสงขี้น


    Drakath : Dragonlord Vath ทำงานของเขาเสร็จสิ้นแล้ว

    เวลาเดียวกัน เราก็จัดการ Roc ลงได้


    Vath : ทำได้ไม่เลวนี่ ฮีโร่ แต่เจ้าคงทำไม่ได้ถ้าไม่ได้มังกรของข้าช่วย
    เรา : ช้าจัดการ Roc ด้วยตัวข้าเอง Vath และข้าก็ไม่ต้องการให้ใครช่วยเพื่อจัดการกับเจ้า!!!
    Vath : เตรียมตัวให้ดีล่ะ

    จากนั้น Vath ก็บินไปบนยอดเขา(/join stalagbite)


    เราจึงวิ่ง(...)ตามขึ้นไป เล่นเอาเราหมดแรงไปเลย
   

    เรา : นี่แก..แฮ่กๆ...จำเป็นต้อง..แฮ่กๆ...บินขึ้นมา..แฮ่กๆ...สูงขนาดนี้...แฮ่กๆ...ด้วยรึไง...
    

    Vath : อยากจะพักหายใจสักหน่อยมั้ย
    เรา : ก็ดี ขอบใจ

    แล้ว Vath ก็ป่อยให้เราพักหายใจ(เอิ่ม..พวกเอ็งมาตีกันไม่ใช่เรอะ..)


    เรา : โอเค พร้อมแล้ว
    Vath : แน่ใจนะ?
    เรา : แน่นอน เข้ามาเลย
    Vath : แกก็รู้ ว่าแกไม่มีโอกาสชนะ แค่ข้าคนเดียวก็แข็งแกร่งกว่าเจ้าแล้ว..
    Vath : แต่แกต้องสู้ทั้งข้าทั้ง Stalagbite แกไม่มีหวังหรอก
    เรา : ก็แหงล่ะ แกเล่นเอามังกรมาใช้ในการดวลดาบ โคตรจะแฟร์(555+)
    Vath : Dragonlord บางคนคิดว่ามังกรเป็นสัตว์เลี้ยง หรือคู่หู แต่สำหรับข้า Stalagbite ก็แค่อาวุธอีกชิ้นเท่านั้น
    Vath : ก็แค่เครื่องมือ เหมือนกับพวกคนแคระนั่นแหละ!!
    เรา : คนแคระไม่ใช่เครื่องมือของเจ้าอีกต่อไป Vath ข้าปลดปล่อยพวกเขาแล้ว เราชนะแล้ว
    Vath : อะไรนะ!? เป็นไปไม่ได้
    เรา : ก็ลองมองลงไปดูสิ


    Vath : ช่างมัน!!! 
    Vath : เจ้าคือสัญลักษณ์แห่งความหวังของพวกมันสินะ
    Vath : ข้าจะจัดการเจ้า แล้วโยนร่างไร้วิญญาณของเจ้าลงไป ให้พวกมันได้เห็นว่าคนที่คิดต่อต้านข้ามันจะต้องลงเอยยังไง!!!!


    Vath บุกโจมตี ศึกตัดสินสุดท้ายได้เริ่มขึ้นแล้ว


    Boss : Vath
    Hp : 1310
    Attack : Slash: 48-258
                  Stab: 32-117
                  ถ้าเราโจมตี Stalagbite ก่อน ความเสียหายที่ Vath ได้รับจะลดลงอย่างมาก
                  ถ้าเราโจมตี Vath ก่อน ความเสียหายที่เราได้รับจาก Stalagbite จะเพิ่มขึ้นอย่างมาก


    Boss : Stalagbite
    Hp : 5572
    Attack : Bite: 29-98
                  Slash: 40-128
                  Stomp: 250-4,000
                  ถ้าเราโจมตี Stalagbite ก่อน ความเสียหายที่ Vath ได้รับจะลดลงอย่างมาก
                  ถ้าเราโจมตี Vath ก่อน ความเสียหายที่เราได้รับจาก Stalagbite จะเพิ่มขึ้นอย่างมาก

    ในที่สุดเราก็ปัดดาบของ Vath กระเด็นหลุดออกไป


    Vath : ข้า...ข้ารู้แล้วทำไมพวกคนแคระถึงเลือกเจ้า
    เรา : เพราะโหงวเฮ้งข้างั้นเรอะ? หรือเพราะข้าทำให้เจ้าต้องลงไปกองอยู่กับพื้นได้กันล่ะ?
    Vath : ข้าว่าเจ้าออกจะ..มั่นใจเกินไปสักหน่อยนะ ฮัโร่
    เรา : มั่นใจเกินไป? ลองส่องกระจกดูตัวเองหน่อยมั้ย Vath ว่าใครกันที่คุกเข่าอยู่กับพื้นและไร้อาวุธ
    Vath : ข้าบอกเจ้าแล้ว ดาบไม่ใช่อาวุธเดียวของข้า

    Vath ลุกขึ้น และหยิบ Chaos Dragon Amulet ขึ้นมา


    Vath : ลุกขึ้นแล้วจัดการมันซะ เจ้าสัตว์หน้าโง่
    Vath : เดี๋ยวนี้!!

    ทันใดนั้นเอง เราก็หยิบ Legendary Sword of Dragon Control แล้วปาใส่ Vath ทันที


    โดน Chaos Dragon Amulet ในมือ Vath อย่างจัง จนทั้งสองสิ่งแตกสลายไป


    Vath : ไม่! ไม่!! เจ้าโง่ เจ้าไม่รู้หรอกว่าทำอะไรลงไป

    เมื่อทั้ง Chaos Dragon Amulet และ Legendary Sword of Dragon Control ถูกทำลายลง Stalagebite ก็หลุดจากการควบคุมของ Vath ทันที


    Stalagbite : เจ้า
    Vath : ไม่ มันไม่ควรจะเป็นอย่างนี้

    Stalagbite เข้าโจมตี Vath ทันที


    Stalagbite : ฮีโร่ เจ้าช่วยปลดปล่อยข้าและคนแคระจาก Vath ข้าเป็นหนี้เจ้าแล้ว
    เรา : เอ่อ..โอเค จริงๆตอนปาดาบข้าเล็ง Vath นะ แต่แบบนี้ก็ไม่เลวเหมือนกัน

    Stalagbite นำ Vath บินขี้นไป

    Vath : ไม่ อย่าให้มันเอาข้าไป ปล่อยข้านะเจ้ากิ้งก่างี่เง่า
    Stalagbite : ข้าจะจำเจ้าไว้ ฮีโร่ เราจะได่เจอกันอีก(ซึ่งก็ได้เจอจริงๆ)

    แล้ว Stalagbite ก็นำ Vath บินจากไป (น่าจะเอาไปคิดบัญขี 555+)


....อาณาจักรคนแคระ Dwarfhold ได้พบกับความสงบสุขอีกครั้ง....

To be continue....